صحنه مد بازی‌سازی سال‌هاست ثابت کرده که خلاقیت می‌تواند از دل ساده‌ترین ابزارها بیرون بیاید؛ از Counter-Strike تا Cry of Fear، بعضی از شاخص‌ترین تجربه‌های ژانر وحشت و اکشن از دل مادها و پروژه‌های فان‌ساخته بیرون آمده‌اند. Total Chaos نیز یکی از همین نمونه‌هاست؛ عنوانی که ابتدا به‌عنوان یک ماد کامل برای Doom II معرفی شد و خیلی زود میان طرفداران به یکی از ترسناک‌ترین و جاه‌طلبانه‌ترین مادهای تاریخ تبدیل شد.

اکنون، چند سال بعد، این پروژه آماتوری مسیر تازه‌ای طی کرده و سام پربل و تیم Trigger Happy Interactive نسخه بازسازی‌شده و نسل‌نوی آن را بدون هیچ مقدمه‌ای در تاریخ ۲۰ نوامبر منتشر کرده‌اند. نتیجه نهایی چیزی میان بقا، وحشت خام و حس خفقان‌آوری است که یادآور دوران طلایی Survival Horror ــ اما پوشیده در گرافیک مدرن و صداگذاری نفس‌گیر.

داستان؛ ورود به جهنمِ یک جزیره فراموش‌شده

در Total Chaos، شما در نقش یک مأمور گارد ساحلی در دهه ۷۰ میلادی قرار می‌گیرید؛ فردی که برای پاسخ به یک سیگنال اضطراری راهی جزیره دورافتاده Fort Oasis می‌شود. اما همان‌طور که سنت بازی‌های Survival Horror حکم می‌کند، این معدن قدیمی چیزی فراتر از تجهیزات زنگ‌زده و سوله‌های متروک پنهان کرده: موجودات ماورایی، صدای مرموزی که از بی‌سیم شما را دنبال می‌کند، و سایه‌ای از گناه و تنش روانی که همه چیز را می‌بلعد.

هر چه بیشتر در جزیره پیش می‌روید، پازل‌های روایی آرام‌آرام کنار هم قرار می‌گیرند و تصویر مبهم و ناخوشایندی از یک تراژدی روان‌شناختی ساخته می‌شود؛ داستانی آشنا اما مؤثر، همراه با جزئیاتی که نشان می‌دهند تیم سازنده حسابی عاشق ژانر است. حضور یک قطعه موسیقی اورجینال از Akira Yamaoka (سازنده موسیقی Silent Hill) نیز مهر تأیید محکمی بر همین عشق است.

گیم‌پلی؛ بقا در خالص‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن

گرچه Total Chaos ریشه‌هایش را از یک Boomer Shooter می‌گیرد، اما اینجا خبری از تیربارهای پرگلوله و اکشن تمام‌عیار نیست. مبارزات بازی بیشتر شبیه Condemned به‌نظر می‌رسد: نبرد تن‌به‌تن، جاخالی‌های سریع، و ضربات سنگینی که با سلاح‌های بداهه مثل لوله فلزی، کلنگ، چاقوهای دست‌ساز و نیزه‌های ابتدایی انجام می‌شوند.

هر از گاهی هم سلاح گرم گیرتان می‌آید، اما همیشه باید از خودتان بپرسید: «ارزش حملش را دارد؟» وزن تجهیزات، محدودیت فضای inventory، و کمیابی فشنگ‌ها باعث می‌شود تصمیمات کوچک هم به انتخاب‌های مرگ و زندگی تبدیل شوند.

سیستم مدیریت منابع بازی یکی از عمیق‌ترین مکانیک‌هایی است که می‌توان از یک اثر الهام‌گرفته از Doom انتظار داشت. وزن آیتم‌ها، گرسنگی، خون‌ریزی، استقامت و سلامت همگی در بالانس دائمی هستند. حتی داروها هم همیشه مفید نیستند؛ برخی درمانت می‌کنند اما در عوض گرسنگی را تشدید می‌کنند، و برخی تقویت‌کننده‌ها ممکن است در درازمدت تو را به مرگ بکشانند.

همین فشار مداوم، حس خفقان‌آور اتمسفر بازی را دوچندان می‌کند. دشمنان ضربات سنگینی وارد می‌کنند، نقاط ذخیره کم هستند، و محیط‌ها چنان بزرگ و پیچیده‌اند که گاهی حس سرگردانی آگاهانه در شما ایجاد می‌شود.

چالش‌ها؛ بی‌رحمی‌ای که گاهی از حد می‌گذرد

Total Chaos قصد ندارد با هیچ‌کس مهربان باشد. بازی بارها شما را له می‌کند، در موقعیت‌های بدون راه‌فرار گیر می‌اندازد، و بعضی محیط‌ها بیش از حد بزرگ و تکراری هستند. این سختی گاهی منصفانه نیست، اما درست مانند کلاسیک‌های ژانر وحشت، همین نامهربانی بخشی از هویت اثر است.

با این‌حال، طراحی بصری هیولاها، نورپردازی خفقان‌آور، و صداگذاری بی‌رحمانه بازی آن‌قدر قوی هستند که هر بار پس از شکست، باز هم قدم به تاریکی بگذارید.

جمع‌بندی؛ یکی از ترسناک‌ترین بازی‌های 2025

بازسازی Total Chaos تمام نقص‌های یک بازی مستقل الهام‌گرفته از کلاسیک‌ها را دارد، اما درست همان ویژگی‌های قدیمی باعث شده تجربه‌ای بسازد که بی‌اغراق یکی از ترسناک‌ترین بازی‌های ۲۰۲۵ است. از گیم‌پلی خشن گرفته تا داستانی تلخ و تصاویر کابوس‌وار، این بازی ثابت می‌کند که گاهی یک پروژه کوچک می‌تواند لرزه‌ای بزرگ بر جان گیمرها بیندازد.

اگر به سبک Survival Horror اولیه، مدیریت منابع بی‌رحمانه و فضاسازی سنگین علاقه دارید، Total Chaos دقیقا همان شکنجه‌ای است که ارزش تجربه کردن دارد.