۱۳ سال انتظار برای بازگشت آلن ویک کافی بود تا طرفداران این بازی در میان ترس و امید معلق بمانند. شرکت Remedy در تمام این سالها مشغول بازسازی و بازتعریف مفاهیم و گیمپلی بازی بود، در حالی که شخصیت اصلی داستان، یعنی آلن، همچنان در “دنیای تاریک” گرفتار مانده بود.
اکنون، پس از بیش از یک دهه، بالاخره زمان آن رسیده که از خواب بیدار شویم. اما سؤال اینجاست: آیا این دنباله توانسته قدرت داستانسرایی و گیمپلی نسخهی اول را حفظ کند یا در گذر زمان طراوت خود را از دست داده است؟
مروری بر نسخه اول Alan Wake
وقتی نسخه اول Alan Wake در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، طراح و نویسنده اصلی بازی، “سم لیک”، آن را یک تریلر روانشناختی اکشن توصیف کرد. این بازی برخلاف آثار ترسناک مرسوم، کمتر به خونریزی و صحنههای خشونتآمیز پرداخت و بیشتر روی ایجاد جوّ و حس تعلیق تمرکز داشت.
داستان، روایتگر نویسندهای موفق به نام آلن ویک بود که به دنبال ناپدید شدن همسرش “آلیس” در شهر کوچک “برایت فالز” میگشت. او در مسیر جستجو با دستنوشتههایی مواجه میشد که خود آنها را به یاد نمیآورد، اما وقایعشان در دنیای واقعی اتفاق میافتادند. در نهایت، آلن موفق به نجات همسرش میشود، اما خود را برای همیشه در دنیای تاریک فدا میکند.
داستان Alan Wake 2: تاریکتر و عمیقتر از قبل
Alan Wake 2 مسیر نسخهی اول را تکرار نمیکند؛ بلکه با حفظ عناصر اصلی داستانگویی و گیمپلی، تجربهای تازه و متفاوت ارائه میدهد. اینبار، ژانر بازی بهجای تریلر روانشناختی به ترسناک تغییر یافته و از همان لحظات ابتدایی، با لحنی جدی و هشدارآمیز به بازیکن اعلام میکند: “با یک بازی ترسناک مواجه هستید.”
داستان از جایی آغاز میشود که مأمور FBI، “ساگا اندرسون”، بههمراه همکارش “الکس کیسی” برای بررسی قتلهای مرموز فرقهای به شهر کوچک Bright Falls اعزام میشوند. اجساد افراد گمشده از سال 2010 با دلایل مرگ غیرقابل توضیح پیدا میشوند. با پیشرفت تحقیقات، حوادثی ماوراء طبیعی رخ میدهد که مرز بین واقعیت و خیال را از بین میبرد.
همزمان، آلن همچنان در مکان تاریک گیر افتاده و تلاش میکند با نوشتن داستانی جدید از آن خارج شود؛ داستانی که بهطور بالقوه میتواند دنیای واقعی را در تاریکی فرو ببرد.
روایت دوگانه و شخصیتهای فراموشنشدنی
نکتهی جالب Alan Wake 2 حضور دو شخصیت قابلبازی است: آلن و ساگا. این ساختار روایی دوگانه، تجربهای پویا و غنی فراهم میکند. بازیکنان میتوانند پس از گذر از بخش ابتدایی، به دلخواه میان داستانهای آلن و ساگا جابجا شوند.
هر یک از این شخصیتها محیطی اختصاصی دارند: ساگا در “اتاق ذهن” (Mind Place) سرنخها را تحلیل و پروندهها را بررسی میکند؛ در حالی که آلن در “اتاق نویسنده” با استفاده از ماشینتحریر و صفحهی داستان، واقعیت را دگرگون میسازد.
گیمپلی Alan Wake 2: نوآوری در روشنایی و تغییر واقعیت
گیمپلی Alan Wake 2 با حفظ هستهی اصلی نسخهی اول، گسترش یافته است. استفاده از نور همچنان نقش محوری دارد؛ هم بهعنوان سلاح و هم برای کشف مسیرهای پنهان. آلن اینبار یک چراغ فرشتهای شکل در اختیار دارد که میتواند نور را از منابع مختلف جذب و به مکانهای دیگر منتقل کند تا محیط تغییر کند و مسیرهای جدید گشوده شود.
همچنین، آلن با استفاده از خطوط داستانی که در مسیر بازی کشف میکند، قادر است ساختار روایت و بهتبع آن دنیای اطراف خود را تغییر دهد. این المانها به بازی عمق خلاقانهی بیسابقهای میبخشند.
نبردهای چالشبرانگیز و اتمسفری سنگین
برخلاف نسخهی اول، در Alan Wake 2 تعداد دشمنان کمتر است، اما درگیریها بسیار تنشزا و دشوار طراحی شدهاند. بازیکن در هر مبارزه احساس میکند که بهسختی از مرگ گریخته است. همچنین، مناطق “همپوشانی” (Overlaps) که ترکیبی از واقعیت و مکان تاریک هستند، تجربههایی بهشدت ترسناک و منحصربهفرد ارائه میدهند.
ابزارهایی مانند مشعل، فلر و توانایی جاخالی دادن، بازگشتهاند و با مکانیکهای جدید تکمیل شدهاند.
کاوش و ارتقا: پاداش برای جستوجوگران
دنیای بازی پر از آیتمها، ارتقاها، و معماهایی است که کشف آنها بسیار لذتبخش است. ساگا با حل معماها میتواند جذابیتهایی مانند افزایش سلامتی یا ارتقای چراغقوه بهدست آورد. آلن نیز با کشف “کلمات قدرت” (Words of Power)، تواناییهای خود را در زمینههایی مانند ظرفیت مهمات، اثربخشی سلاحها، و افزایش منابع بهبود میبخشد. کمبود منابع باعث میشود هر تصمیم تاکتیکی اهمیت داشته باشد و بازیکن دائماً در تلاش برای بقا باشد.
گرافیک و ارائهی سینمایی
Alan Wake 2 از لحاظ بصری فوقالعاده است. محیط جنگلی اطراف Bright Falls بهطرز باورپذیری طراحی شده و فضای شهر، با نشان دادن افول آن از سال 2010 تا کنون، حس غمانگیز و تنهایی را القا میکند.
یکی از نکات برجستهی بازی، استفادهی هوشمندانه از فیلمهای زنده است. برخلاف بسیاری از بازیها که از ویدیوهای زنده بهدرستی استفاده نمیکنند، Alan Wake 2 این عنصر را برای نشان دادن مرز بین داستان و واقعیت بهکار گرفته است. بازیگران حرفهای، مانند Ilkka Villi و Matthew Porretta (در نقش آلن)، بازیهای فراموشنشدنی ارائه دادهاند.
موسیقی Alan Wake 2: ترکیب احساس و ترس
موسیقی در Alan Wake 2 نهتنها بهعنوان یک عنصر صوتی، بلکه بهعنوان یکی از پایههای اصلی اتمسفر بازی ایفای نقش میکند. آهنگسازی این اثر بار دیگر بر عهدهی Petri Alanko قرار گرفته؛ کسی که پیشتر نیز در نسخهی اول Alan Wake و دیگر آثار Remedy تواناییهای بینظیر خود را در ایجاد حس تعلیق، تنش و رازآلودگی به اثبات رسانده بود. در Alan Wake 2، آلانکو موفق شده تا با تلفیق صداهای سینمایی، ملودیهای تاریک و استفاده از افکتهای صوتی غیرمتعارف، تجربهای صوتی خلق کند که بهطرز عمیقی با روایت و سبک روایی بازی گره خورده است.
یکی از نقاط قوت موسیقی Alan Wake 2 همکاری مجدد با گروه فنلاندی Poets of the Fall است که در قالب شخصیت خیالی Old Gods of Asgard، قطعاتی را برای بازی اجرا کردهاند. این همکاری که از نسخهی اول بازی شروع شد، حالا در نسخهی دوم به بلوغ رسیده و آهنگهایی همچون “Herald of Darkness” نهتنها لحظاتی حماسی و فراموشنشدنی در بازی خلق میکنند، بلکه به نوعی ستون احساسی داستان نیز بدل شدهاند. این قطعات در موقعیتهای خاصی از بازی پخش میشوند و اغلب بهگونهای طراحی شدهاند که لایههای معنایی داستان را تقویت کرده یا بهطور ضمنی به وضعیت ذهنی شخصیتها اشاره کنند.
نکتهی قابل توجه در مورد موسیقی Alan Wake 2 این است که بر خلاف بسیاری از بازیها، موسیقی صرفاً پسزمینهای برای اکشن یا فضای بازی نیست؛ بلکه بخشی از روایت است. قطعات موسیقی گاه با ریتم داستان هماهنگ میشوند، گاه به کمک آن پیشزمینهی روایتی میسازند، و در برخی موارد حتی مخاطب را به شکل مستقیم درگیر رمزگشایی از مفاهیم بازی میکنند. این نوع از طراحی صوتی، نشاندهندهی دقت بالای آلانکو و تیم Remedy در استفادهی هدفمند از موسیقی به عنوان یک ابزار روایی است.
در مجموع، موسیقی Alan Wake 2 نهتنها استانداردهای ساخت موسیقی در بازیهای ویدیویی را یک گام دیگر به جلو برده، بلکه با همکاری الهامبخش میان Petri Alanko و Poets of the Fall، توانسته بهعنوان یکی از برجستهترین ویژگیهای این اثر ماندگار شود. اگر داستان Alan Wake 2 مثل یک کتاب چندلایه و پیچیده است، موسیقی آن بدون شک همان جوهر تاریکی است که واژهها را بر صفحه مینویسد.
نکات منفی جزئی
در جریان بازی، برخی تکرارهای محیطی، بهویژه در بخشهای نیویورک، اندکی از تجربه کاستهاند. همچنین، در برخی مواقع احساس میشود داستان بیش از حد خطی و بدون مشارکت واقعی بازیکن پیش میرود. این موارد جزئی هستند، اما بهدلیل کیفیت بالای سایر بخشها، بیشتر به چشم میآیند.
جمعبندی: شاهکار ترس روانشناختی
Alan Wake 2 یک دستاورد خارقالعاده در ژانر ترس روانشناختی است. بازی از لحاظ داستانگویی، گیمپلی، و ارائهی بصری، استانداردهای جدیدی تعیین کرده و جهانبینی Remedy را بیشازپیش گسترش داده است. با حدود ۳۶ ساعت گیمپلی، محتوای قابلتوجهی در اختیار بازیکن قرار میگیرد. اگرچه برخی مشکلات جزئی در ریتم داستان و تکرار محیطی وجود دارد، اما این بازی همچنان یکی از بهترین عناوین ترسناک سالهای اخیر است.
- داستان عمیق
- گیم پلی روان
- مکانیک مبارزه
- گرافیک فوق العاده
- موسیقی بی نظیر
- تکرار محیط های بازی
Alan Wake 2: نقد و بررسی بازی Alan Wake 2 – Pedram