نقد و بررسی بازی Little Nightmares 3

بازی Little Nightmares 3 با وعده‌ی بزرگ همکاری دو نفره و ایده‌های تازه، قرار بود گامی جسورانه در ادامه‌ی این مجموعه‌ی محبوب باشد. اما متأسفانه، آنچه در نهایت به دستمان می‌رسد، تجربه‌ای ناهماهنگ، تکراری و نیم‌پز است؛ عنوانی که به‌جای پیشرفت، در بسیاری از جنبه‌ها یک گام به عقب برمی‌دارد.

از تارسیر تا سوپرمسیو: انتقالی پرریسک

وقتی اعلام شد که استودیو Supermassive Games (خالق Until Dawn) جایگزین Tarsier Studios برای ساخت Little Nightmares 3 خواهد شد، بسیاری از طرفداران احساس دوگانگی کردند. از یک سو، سوپرمسیو سابقه‌ی درخشانی در خلق فضاهای ترسناک و سینمایی دارد، اما از سوی دیگر، سبک پلتفرمر و معمایی Little Nightmares چالشی کاملاً متفاوت است.

نتیجه‌ی نهایی نشان می‌دهد که Supermassive نه‌تنها نتوانسته به استانداردهای بالا‌ی سری Until Dawn برسد، بلکه حتی در حفظ جذابیت نسخه‌های قبلی Little Nightmares نیز ناکام مانده است.

گیم‌پلی: تکرار، کندی و ناامیدی

سری Little Nightmares همیشه به خاطر جو ترسناک، مقیاس عظیم محیط‌ها و طراحی بی‌نظیر هیولاها مورد ستایش بوده است. کنترل‌ها همیشه کمی سنگین بودند، اما فضا و روایت محیطی، آن را جبران می‌کردند. متأسفانه در نسخه سوم، نه کنترل‌ها بهبود یافته‌اند و نه نوآوری‌ها آن‌قدر عمیق هستند که بتوانند بازی را نجات دهند.

چتر، کمان و آچار؛ ابزارهایی که فرصت‌سوز شدند

در نگاه اول، اضافه شدن ابزارهایی مانند چتر برای گلاید کردن، کمان برای تیراندازی و آچار برای تخریب محیط نویدبخش تنوع گیم‌پلی بود. اما متأسفانه، این قابلیت‌ها به ابتدایی‌ترین شکل ممکن استفاده شده‌اند. چتر تنها برای بالا رفتن از جریان باد کاربرد دارد و در نیمه‌ی بازی ناپدید می‌شود. کمان فقط برای شلیک طناب‌ها به کار می‌رود و آچار صرفاً برای شکستن دیوار یا باز کردن مسیرها استفاده می‌شود.

پازل‌ها ساده، تکراری و فاقد خلاقیت‌اند. بسیاری از معماها فقط شامل زدن یک جسم با آچار یا شلیک به نقطه‌ی مشخصی با کمان هستند — هیچ حس پیشرفت یا اکتشافی در کار نیست.

محیط‌ها و طراحی مراحل: زیبایی بدون تنوع

مهم‌ترین بخش بازی، مرحله‌ی The Carnevale است — محیطی رنگارنگ و زنده که در میان فضای تاریک و خفه‌ی مراحل دیگر مانند نفسی تازه احساس می‌شود. با این حال، بیشتر زمان بازی را در محیط‌های تیره و تنگ، با دشمنانی تکراری مثل مانکن‌ها و موجودات عنکبوت‌مانند سپری می‌کنید.

درست است که طراحی هنری همچنان درخشان است، اما تکرار بیش‌ازحد و یکنواختی فضایی باعث می‌شود حس ترس به مرور جای خود را به خستگی بدهد.

همکاری دونفره (Co-op): بدترین تصمیم طراحی

یکی از بزرگ‌ترین ناامیدی‌های Little Nightmares 3، حالت Co-op آن است. در حالی که انتظار می‌رفت این قابلیت جان تازه‌ای به بازی ببخشد، نتیجه کاملاً برعکس است. نبود co-op محلی (Couch Co-op) تصمیمی عجیب و غیرقابل توجیه است.

در حالت آنلاین، هوش مصنوعی همراه شما بارها باعث شکست می‌شود. بسیاری از مرگ‌ها نه به دلیل سختی بازی، بلکه به‌خاطر رفتار کند و بی‌دقت هم‌تیمی رخ می‌دهند. از طرفی، مکانیک‌های همکاری مانند کشیدن اهرم‌ها یا پرش‌های هماهنگ به مرور تکراری و خسته‌کننده می‌شوند.

به‌جای اینکه همکاری عامل رشد باشد، به مانعی برای لذت بردن از تجربه‌ی تک‌نفره تبدیل شده است.

تعقیب و گریزها: هیجان‌انگیز اما ناعادلانه

صحنه‌های تعقیب و گریز هنوز هم از نفس‌گیرترین لحظات بازی‌اند؛ لحظاتی که هیولاها با سرعت به دنبال شما می‌دوند و شما باید در میان نور کم، مسیر درست را پیدا کنید. اما مشکل اینجاست که بسیاری از این صحنه‌ها به نوعی «آزمایش و خطا» تبدیل شده‌اند.

در بسیاری موارد، تنها پس از چند بار مردن می‌فهمید مسیر درست کجاست. این طراحی ناعادلانه باعث می‌شود ترس جای خود را به ناامیدی بدهد.

نیمه دوم بازی: درخشش دیرهنگام

از نیمه‌ی دوم، مخصوصاً با ورود به محیط کارناوال، بازی بالاخره جان تازه‌ای می‌گیرد. طراحی نورپردازی، بازی با واقعیت و کابوس، و پازل‌های مبتنی بر نور از نکات مثبت آن هستند. هرچند این بخش هم از تکرار و آزمون‌و‌خطا بی‌نصیب نیست، اما در مقایسه با نیمه‌ی اول تجربه‌ای به‌مراتب جذاب‌تر ارائه می‌دهد.

جمع‌بندی: کابوسی که می‌توانست رویا شود

در نهایت، Little Nightmares 3 همچنان همان حال‌و‌هوای ترسناک و تیره‌ی آشنا را دارد، اما از نظر گیم‌پلی، طراحی مراحل و همکاری دو نفره به‌شدت از انتظارات فاصله گرفته است. این بازی یادآور این است که تنها «اتمسفر» کافی نیست — یک تجربه‌ی ترسناک باید جذاب، منسجم و چالش‌برانگیز باشد، نه صرفاً زیبا و افسرده‌کننده.

نتیجه گیری

Little Nightmares 3 از نظر فضا و اتمسفر، هنوز همان کابوس دوست‌داشتنی است، اما از نظر طراحی و نوآوری، چیزی جز سایه‌ای از گذشته نیست — کابوسی که می‌توانست رویا باشد.